PARA MI YOKSA…?

“ÇARESİZ FİRMA BİRAYLA ELEMAN ARIYOR.”

Bu yazımı okumadan önce yukarıda paylaşmış olduğum linke tıklayarak ilgili haberi okumanızı isteyeceğim sizden. İK ile ne gibi bir bağlantısı olabilir diye soracaksınız ama satır aralarında fazlasıyla insan kaynağı kokan bir haber olduğunu düşünüyorum. 

Bu paragrafa geçtiyseniz sanırım haberi okudunuz. Kalifiye çalışan arayan ancak çaresiz kalan bir firma ve evet, oldukça farklı bir çözüm mekanizması. Tabi bu biraz (kültür farklılığından kaynaklı olduğunu düşündüğümüz için) garip bir uygulama. Ancak yaklaşım çok güzel geldi bana. Hele ki bulunduğumuz sistem içerisinde çalışanları yüksek ücretlerle bile olsa işe almanın yeterince zor bir durum olduğunu düşünürsek…  Şöyle ki; “parayı veren düdüğü çalar” sisteminin ne kurumu ne de adayı ileriye taşımadığını rahatlıkla söyleyebilirim çünkü yapılan araştırmaların dışında yakın/uzak çevrem içerisinde de bu durumu gözlemliyorum. Kimse işinin karşılığı olan ücretle, kendisine sağlanan imkanlar kadar ilgilenmiyor artık. Çünkü yukarıda da belirttiğim gibi yaşadığımız sistem bir önceki dönemle bile farklılık gösteriyor. Hitap ettiğimiz nesil genellikle Y kuşağı veya aile düzenine geçmiş olan X kuşağı olması nedeni ile adaylara / çalışanlara yan haklar sağlamak daha öncelikli. Hatta kulaktan kulağa yayılmış olan “özel sağlık sigortası, hayat sigortası, bireysel emeklilik” vb. uygulamaların da adayların iş teklifini kabul etmesinde / çalışanların aynı performansta çalışmasına yeterli olmuyor. Bu nedenle kurumlar artık kişiye özel bütçeler yaratarak kendi ihtiyaçlarını kendilerinin gidermelerini sağlayabiliyor. Bu ayrı bir konu ki “Esneyerek Çalışmak” isimli yazımda biraz bahsetmiştim ;). Ama kurum olarak kan kaybediyorsanız veya yeterli niteliğe sahip aday bulamıyorsanız hele ki ücret olarak bir değişime gidemiyorsanız farklı uygulamaların kapısını çalmanız gerekiyor.    

Haberde kuruma çalışan bulamamanın dışında kendi çalışanlarını da başka firmalara kaptırdığını ancak uyguladıkları bu ilginç yöntem sayesinde stratejilerinin başarılı bir güzergah içerisinde oturduğunu belirten bir kurumu okuduk. Çalışanların veya adayların ne kadar değerli ve bir o kadar da önemli olduğunu buradan keşfedebiliriz. Eğer kendi kurum kültürümüze aynı zamanda çalışanlara / adaylara uygun, maliyeti düşük ama bir o kadar farklı olan uygulamaları keşfedip geliştirebilirsek aşılmayacak sıkıntılar olmadığını rahatlıkla görebileceğimiz inancındayım. 

Bol “değer”li günler,

Merve